YAZMAK İSTEDİM UNUTMADAN
yazmak istedim unutmadan
eski, köhne bir gardropp içinde bir adam
gömüt yoluna ilerlerken
hayale gelmeyecek bir iç beyazlığıyla
sağlıksız nesneleri eşeliyordu
çocuk mezarlarını ziyarete giderken
ağzının köşeleri sarkmış bir zinde kadın
hatırı sayılır bir uzunlukta bakıyordu
sağda bir ebe, onun solunda bir kadın
ayakkabı tamircisinin küf kokusu
47 numaralı evde yaşandı yaşandı tüm olanlar
gri kediler, hint yağı, ağaca karanlık yol
rüzgar ilginç bir geçmiş anlatıyordu
adam çocuk mezarlarını eşeliyordu
ayaküstü sırıttı zinde kadın
saçma bir yoldu bu gömüt yolu
kızarmış dişlerle izliyordu kaderin kırk atlısını
Toskana, Granada şivesi
kesik kesik solumayı bıraktı gardrop
ciddi bir eda ile geldi
akşamın iri kıyımlı karpuz lambaları
söndürdü geceyi
el sıkıştı yanlış anlamalar, dost oldu
ben gardropta bir inilti ile rastladım sağdaki ebeye
camekandan acılar soyundu
ben baktım durmadan
ve susmadan
yazmak istedim
unutmadan...
İlyas Han Şahin |
